Mama zijn is...
… om 2u ’s nachts op handen en voeten naar een verloten tut zoeken.
… altijd voldoende Vanish in huis hebben .
… kwetsbaarheid.
… het nog elke dag fantastisch vinden dat er twee wezentjes naar jou refereren als ‘mama’.
… in de achteruitkijkspiegel kijken, twee hoofdjes zien, met trots vervuld worden en je afvragen: heb ik die echt gemaakt?!
… nooit meer in een opgeruimd huis leven
… opstaan en op de trap een papieren vliegtuigje vinden met een post it ‘Mama <3 August’.
… altijd struikelen over auto’s. Of erger: legoblokken. En proberen niet luidop te vloeken.
… en als je dat dan toch één keer doet, plots je oudste zoon ‘merde’ of ‘wtf’ horen zeggen.
… soms wakker worden op een halve vierkante centimeter bed met 2 paar voeten in de rug.
… niet meer weten wat het woord verveling betekent
… constant loslaten, ook al voelt dat constant tegennatuurlijk
… nooit meer zomaar vertrekken. Wel 4 keer terug naar binnenlopen en achteraf toch constateren dat je water/reservekleren/dat broodnodige tutje vergeten ben.
… een handje dat subtiel op de jouwe gelegd wordt wanneer je samen tv kijkt.
… dankbaarheid dat ik er één mag zijn
… elke autorit van het werk naar huis uitkijken naar het moment dat ze je zullen opmerken op de speelplaats
… niet meer op restaurant te vertrekken met een clutch, maar met een boodschappentas vol met entertainment-materiaal.
… je niet meer afvragen wat de zin van het leven is.
… soms het gevoel te hebben in een 24/7-wasserette te leven
… altijd je kleren op chocolade of snottebel-sporen te checken vooraleer je de deur uitgaat
… soms stressmomenten ervaren van een simpele uitstap naar de Delhaize of de bibliotheek
… ‘mama is mooi’ te horen en het voor één keer nog te geloven ook.
… leven in 6de versnelling
… een gevoel dat met geen woorden te beschrijven valt.

Jenni
Moederdag 2018.