Mama zijn is...

… om 2u ’s nachts op handen en voeten naar een verloten tut zoeken.

… altijd voldoende Vanish in huis hebben .

… kwetsbaarheid.

… het nog elke dag fantastisch vinden dat er twee wezentjes naar jou refereren als ‘mama’.

… in de achteruitkijkspiegel kijken, twee hoofdjes zien, met trots vervuld worden en je afvragen: heb ik die echt gemaakt?!

… nooit meer in een opgeruimd huis leven

… opstaan en op de trap een papieren vliegtuigje vinden met een post it ‘Mama <3 August’.

… altijd struikelen over auto’s. Of erger: legoblokken. En proberen niet luidop te vloeken.

… en als je dat dan toch één keer doet, plots je oudste zoon ‘merde’ of ‘wtf’ horen zeggen.

… soms wakker worden op een halve vierkante centimeter bed met 2 paar voeten in de rug.

… niet meer weten wat het woord verveling betekent

… constant loslaten, ook al voelt dat constant tegennatuurlijk

… nooit meer zomaar vertrekken. Wel 4 keer terug naar binnenlopen en achteraf toch constateren dat je water/reservekleren/dat broodnodige tutje vergeten ben.

… een handje dat subtiel op de jouwe gelegd wordt wanneer je samen tv kijkt.

… dankbaarheid dat ik er één mag zijn

… elke autorit van het werk naar huis uitkijken naar het moment dat ze je zullen opmerken op de speelplaats

… niet meer op restaurant te vertrekken met een clutch, maar met een boodschappentas vol met entertainment-materiaal.

… je niet meer afvragen wat de zin van het leven is.

… soms het gevoel te hebben in een 24/7-wasserette te leven

… altijd je kleren op chocolade of snottebel-sporen te checken vooraleer je de deur uitgaat

… soms stressmomenten ervaren van een simpele uitstap naar de Delhaize of de bibliotheek

… ‘mama is mooi’ te horen en het voor één keer nog te geloven ook.

… leven in 6de versnelling

… een gevoel dat met geen woorden te beschrijven valt.

Jenni

Moederdag 2018.